قَالَ : قُلْتُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ إِِنَّ لِي امْرَأَةً ، وَفِي لِسَانِهَا شَيْءٌ يَعْنِي الْبَذَاءَ ، قَالَ : " طَلِّقْهَا إِِذًا " . فَقَالَ : إِِنَّ لَهَا صُحْبَةً ، وَلِي مِنْهَا وَلَدٌ . قَالَ : " فَمُرْهَا بِقَوْلٍ فَعِظْهَا لَعَلَّهَا أَنْ تَعْقِلَ ، وَلا تَضْرِبْ ظَعِينَتَكَ كَضَرْبِكَ إِِبِلَكَ " .